Ás veces facemos percusións corporais, cantamos cancións, doulle voltas para enredar, corro a pillalos, demóstranme as súas creacións que fan coa area e coas pedras coa súa infinda imaxinación.
-Profe, ¿quieres tarta de chocolate (de gravilla)?
-Claro, está riquísima!
Ou queren ser superheroes e entón cólloos polo aire! Cando choran, Elena e máis eu, sempre lle damos mimiños etc.
O outro día fixemos ritmos sinxelos no tren, como amosa esta foto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario